Let it go

Ik moet mezelf verkeerd begrepen hebben, want 40 dagen bloggen werd 40 dagen niet bloggen … Oeps! Niet dat dat grote gevolgen met zich meebrengt, maar ik zou hier toch wat regelmatiger mijn ding willen doen.

Ik ben stiekem jaloers op al die bloggers die zomaar eventjes uit de losse pols dagelijks een al dan niet samenhangend, met de nodige humor overgoten, persoonlijk stukje tekst op ons loslaten. Het lijkt hen zo weinig moeite te kosten (ik zeg wel lijkt), ze schrijven wat ze denken of voelen en that’s it. Hier speelt mijn job als leerkracht Nederlands me wel parten, vermoed ik. De drang om elke zin wel 10x opnieuw te beginnen, om toch maar geen spel- of typefout te maken en de overweging of wat ik typ wel interessant genoeg is, belemmeren mijn schrijfproces nog steeds te vaak. Daarbij komt dan ook de bedenking of mijn twee zonen het over tien jaar wel zo fijn zullen vinden dat hun moeder hier het een en ander op dat wereldwijde web gegooid heeft zonder hun toestemming. En waar ligt de grens?

En dan denk ik weer, wanneer gaat die radar in dat hoofd van mij nu eens stoppen met denken? Je kunt alles overdenken, je hele leven lang (en believe me, ik ben the queen of reflection). Ben ik een goeie mama? Ben ik een goeie vrouw voor de wederhelft? Ben ik een goeie leerkracht? Heb ik die les goed aangepakt? Wat kon beter? Ben ik een goeie vriendin, een goeie dochter/schoondochter/zus/schoonzus/meter? Denk ik wel genoeg na over wat ik zeg? Had ik dat niet beter anders gezegd?  … Ik kan er wel een hele blogpost aan wijden.

Misschien kom ik enorm onzeker over nu, maar eigenlijk ben ik er gewoon van overtuigd dat er op alle gebied altijd ruimte voor verbetering is, dat ik nooit de perfecte mama, zus, vrouw, dochter, leerkracht, vriendin, meter … zal zijn en dat dat oké is. Of misschien ben ik gewoon een strever die altijd op zoek zal gaan naar de overtreffende trap. Wie zal het zeggen? 😉

Wat deze blog betreft, zal ik in ieder geval proberen om die radar even on hold te zetten en te schrijven wat goed voelt op dat moment, zonder me al te veel vragen te stellen. Eens zien hoe dat verloopt!

Jo-Lynn

 

Blogtour Mairena portefeuille

Een patroon testen voor een totaal onbekende. Bart verklaarde me zot dat ik die taak zo ernstig nam. Zeker omdat ik toch wat moeite had om in het begin mijn weg te vinden met de beperkte instructies. Maar beloofd is beloofd, dus zette ik door. En al bij al viel het heel goed mee. In een kleine twee uur zat alles in elkaar.

Het resultaat is een portefeuille voor jong en oud. Mijn oog viel op wat lieflijke stofjes die ik ooit bij Kruidvat vond. Ideaal als verjaardagscadeautje voor een van de vele vriendinnetjes van de oudste zoon. Voor een volwassen versie zou ik eerder voor stevige canvas of krafttex gaan. Een licht katoentje laat zich niet zo makkelijk verstevigen, heb ik gemerkt.

De komende twee weken laten verschillende testers hun versie zien op hun blogs. Meer info hierover vinden jullie hier. Daarbovenop kun je het patroon en een prachtig cactusstofje ook winnen. Wat je daarvoor onder andere moet doen? Mijn blog volgen natuurlijk!

Dan rest me nog enkel Sabrina te bedanken voor het vertrouwen en de snelle respons op al mijn vragen! 😉

Veel succes alvast!

Jo-Lynn

 

21 maart 2016 – 21 maart 2017

Op deze eerste dag van de lente wil ik graag mijn schoonmoeder in de bloemetjes zetten. Precies een jaar geleden zat ik naast haar in het ziekenhuis, wachtend op bloedresultaten. Een dag later begon haar strijd tegen acute leukemie. Dat nieuws sloeg in als een bom en niemand wist of die bom onschadelijk gemaakt kon worden.

Gelukkig kunnen we nu één jaar later zeggen dat het haar gelukt is. Ze heeft gestreden als een leeuw. Ze bleef positief van begin tot einde. Ze klaagde nooit. Ze zag nochtans af. Ze bleef lachen, ook op moeilijke momenten. Ze hield zich sterk voor de kindjes, ook als ze gedurende weken de kindjes enkel achter glas een tiental minuutjes kon zien. Ze gaf ons nooit het gevoel dat we te weinig tijd voor haar maakten, ook al vonden wij dat soms wel van onszelf. We wilden wel elke dag langsgaan, maar ons gezinsleven liet dat niet altijd toe. Ze stelde ons soms vaker gerust dan wij haar …

Terugkijkend op het afgelopen jaar ben ik erg dankbaar. Dankbaar voor het feit dat ze gezond is. Dankbaar voor de kostbare momenten en babbels die we hadden. Dankbaar voor een überpositief ingestelde oma, die waar nodig inspringt. Die geniet van het leven. Die een levend bewijs is voor hoe je altijd moet blijven geloven.

Schone moeder, ik kom ondertussen al 11 jaar over de vloer bij jullie. Ik heb je de laatste twee jaar pas echt goed leren kennen en ik ben oprecht blij dat jij mijn schoonmoeder bent. Je bent een sterke madam en ik zie je graag.

Jo-Lynn

DIY Play and go

Twee weken geleden werd er een lief klein ventje geboren. Het babybezoek stond deze middag gepland (jawel, eens een baby die geen maanden op een bezoekje moet wachten), maar zoals gewoonlijk moest ik deze morgen nog aan het cadeautje beginnen. Het stofje had ik al in huis, want ik wist op voorhand dat het kaartje en de geboortesuikers in vosjesthema stonden gepland. Het idee zat ook al in mijn hoofd, dus ik kon vlot starten met het uittekenen van het patroon. Drie uur later was dit het resultaat. Zoals jullie zien, is het een speelmat/zak geworden. Ik vind dat zelf een superhandig ding om Duplo, auto’s, dino’s … in te bewaren en om mee te slepen op weekend.

Voor de geïnteresseerden, ik tekende een cirkel met 1m diameter en daarnaast 5 stroken van 6x48cm. Die laatste zijn de tunnels voor het koord. Je stikt eerst de korte kantjes van de stroken twee keer één cm om en daarna plooi je de stroken dicht en speld je ze op de goeie kant van de binnenstof. Je legt beide cirkels met de goede kanten op elkaar en de tunnels ertussen en je stikt ze dicht. Laat wel een keergat van 15 à 20cm om te kunnen keren. Daarna stik je de cirkel (en zo dus ook het keergat) nog eens door op 3 à 5mm. Verder heb je dan alleen nog een stuk katoenkoord nodig van ongeveer 4 à 5m en rijg je die met behulp van een sluitspeld door de tunnels en klaar is Kees!

Ik ben blij met het resultaat, hopelijk de mama ook!

Jo-Lynn

Minder ‘moetjes’, meer ‘magjes’

Vele interesses (lezen, haken, naaien, bloggen, handletteren, volleyballen …), een grote vriendengroep, een job, twee pittige zonen die weten wat ze willen, mijn huishouden, mijn te grote drang om niemand teleur te stellen, mijn groot verantwoordelijkheidsgevoel en mijn hoofd dat nooit stopt met draaien, zorgen er soms voor dat ik niet weet wat eerst gedaan. Ik betrap mezelf dan ook dagelijks op uitspraken zoals ‘Ik zou nog … moeten doen’ / ‘Ik moet nog  …’ / ‘Ik heb beloofd om …’ / ‘Ik moet nog naar …’. Daarom besloot ik om van mijn 30ste puntje in mijn 30-before-30-lijst ‘minder moetjes, meer magjes’ te maken.

Ik moet niet op elke uitnodiging ingaan, ik mag dat.
Ik moet niet elke dag wassen en strijken, ik mag dat.
Ik moet niet op elk mailtje van mijn leerlingen antwoorden, ik mag dat.
Ik moet niet elke avond een verhaaltje voorlezen, ik mag dat.
Ik moet niet op alles ja zeggen om mensen te pleasen, ik mag dat.
Ik moet niet elke woensdagnamiddag iets bakken met de kids, ik mag dat.
Ik moet niet 24/7 stilstaan bij alle miserie in de wereld (ver en dichtbij) en er dan zelf triest van worden, ik mag dat.
Ik moet niet voor alles sorry zeggen, ik mag dat.
Ik moet niet altijd een zelfgemaakt cadeautje afgeven, ik mag dat.
Ik moet geen 40 dagen aan een stuk bloggen, ik mag dat.  😉

Liefs

Jo-Lynn

30 before 30-lijstje

2017, het jaar waarin ik 30 word. 30 begot! Brrr … Ik kan echt niet geloven dat de tijd zo snel gaat. Kinderen krijgen zit daar zeker voor iets tussen. 😉

Tijd om eens op een rijtje te zetten waar ik voor mijn dertigste nog werk wil van maken. Daarom een 30 before 30-lijstje:

1. 5 boeken lezen uit mijn boekenkast (want die blijft groeien …)

2. een dierentuin in eigen land bezoeken met de kids (op reis bezoeken we vaak een dierentuin, maar we gingen nog nooit naar Pairi Daiza of Planckendael ofzo)

3. een abonnement op Flow nemen (zalig magazine!)

4. op een creatief marktje staan met zelfgemaakt moois

5. op een rommelmarkt staan met al mijn rommel schatten die recht hebben op een nieuwe eigenaar

6. 1 kledingstuk voor Bart naaien

7. 1 kledingstuk voor Lenn naaien

8. 1 kledingstuk voor Lou naaien

9. 1 kledingstuk voor Alice – mijn metekindje – naaien

10. 1 kledingstuk voor mezelf naaien

11. eens ongelofelijk goed gaan dansen tot in de vroege uurtjes

12. blijven bloggen

13. afspreken met al mijn vriendinnen uit alle uithoeken van Vlaanderen

14. 5 ‘zomaar’acties doen (iemand zomaar verrassen omdat hij/zij het verdient)

15. lekker glutenvrij brood bakken

16. naar de kapper gaan (zie vorige blog)

17. de jongenskamer boysproof maken

18. foto’s sorteren van de afgelopen 5 jaar (oeps…)

19. ons trouwalbum verder inplakken (dubbel oeps…)

20. het nieuwe Zwinpark bezoeken met mijn meter

21. een workshop zeefdrukken volgen

22. zoveel mogelijk van de lentezon genieten

23. 2x per maand een bosje bloemen kopen voor mezelf

24. de garage uitmesten

25. onze verbouwingen afronden (oprit, gevel, buitentrap)

26. voor de tweede keer kamperen met de kids  in la douce France

27. een glutenvrije cheesecake bakken

28. een blotevoetenpad bewandelen met de kids

29. 1000 km fietsen met mijn elektrische fiets

30. iets doen wat jij vindt dat ik moet doen. Doe een suggestie in de reacties hieronder en dan kies ik er eentje uit! 🙂

Ik heb nog exact 4 maanden en 17 dagen om dat rond te krijgen. Ik probeer af en toe een update te geven van mijn vorderingen. Benieuwd of het me zal lukken …

Liefs

Jo-Lynn