Begin december stond er opnieuw een controle bij de diëtiste op het programma. De herintroductie verliep vlot. Ik had ontdekt dat naast paprika, een overdaad aan tomaten (met pel) en pikante kruiden vooral glutenrijke producten me klachten bezorgden. Te veel taartjes, (boter)koeken, brood, pasta op korte periode = krampen/constipatie/diarree. De diëtiste raadde me aan om gewoon verder te testen en nog eens terug te komen in maart. Niets aan de hand dus, gewoon verder testen zoals ik bezig was.
Vorige week vrijdag stond er na zes maanden dan opnieuw een controle bij de maag- en darmspecialiste op het programma. In die zes maanden liet ik op haar vraag geregeld mijn bloed en stoelgang controleren en vrijdag werden de resultaten daarvan besproken. De transglutaminasen waren nog steeds prima, maar de gliadinewaarde in mijn bloed nog niet. Uit de resultaten van de darmbiopt eerder dit jaar, het FODMAP-dieet van de laatste 4 maanden en de bloedresultaten concludeerde ze nu toch dat ik coeliakie heb.
Coeliawat? Coeliakie is een glutenintolerantie. Niet het soort waarbij je alleen maar klachten ondervindt zoals krampen, diarree e.d., maar een intolerantie die ook mijn darmslijmvlies beschadigt. Zo ontstaat er een afvlakking van de dunne darm met slechte opname van essentiële voedingsstoffen, diarree, constipatie, vermoeidheid … als gevolg. Aangezien die afvlakking absoluut voorkomen moet worden, zijn gluten vanaf nu volledig uit den boze.
Woensdag werd ik dan opnieuw bij de diëtiste verwacht om mij volledig op glutenvrij te zetten. En wat heb ik daar mijn ogen opengetrokken! Gluten zitten echt in alles! In eerste instantie zag ik het (opnieuw) echt niet zitten. Nooit nog een brood, boterkoek of pateetje van de bakker, een pizza van de pizzeria, lekkere confituurtaart van AVEVE, frituursnacks van de Ster, garnaalkroketjes op restaurant, gepaneerd vlees/vis, koeken … die gedachte deed me even bibberen. Gelukkig kon de diëtiste me geruststellen dat er voor vele zaken alternatieven te vinden zijn (ook al zijn die heel vaak peperduur en moeten ze vaak online besteld worden). Leve de (kleine) vergoeding van de CM waar ik maandelijks recht op zou hebben zeker?!
Conclusie: Het FODMAP-dieet mag ik dus even achterwege laten, maar glutenvrij eten zal een grote(re?) uitdaging vormen. Mijn medicatie voor Crohn blijf ik ook netjes nemen. Eind juni moet ik dan opnieuw op controle en zal er ook een botscan afgenomen worden. Blijkbaar hebben coeliakiepatiënten een verhoogde kans op osteoporose en dat moet nagegaan worden.
Ik ga me de laatste vakantiedagen alvast op mijn keukenkasten storten (ideaal om ze ondertussen ook eens uit te mesten 🙂 ) om te kijken wat ik nu wel en niet meer mag eten, wat online research doen naar alternatieven en de supermarkten eens grondig inspecteren op hun glutenvrij aanbod. Tips zijn welkom!
2016 bracht me twee auto-immuunziekten waarvan ik het bestaan amper kende, 2017 brengt me hopelijk tonnen lekkere glutenvrije producten/recepten en een gezonde darmflora! 🙂
Wordt vervolgd!
Jo-Lynn